مدرسه علمیه طوبی بهبهان

آیت الله جوادی آملی

امامت نماز

یک مسئله این است که نماز عمود دین است ، به شهادت : اقیموا الصلوه ، یک بحث در این است که نماز امام کارهای ما و شئون ماست ، به شهادت بیان نورانی حضرت امیرالمومنین علی (ع) که در آن نامه شانمرقوم فرمودند ، مواظب کارهایت باش و بدان    « کل شیء من عملک تبع لصلاتک » (نهج البلاغه /نامه27) . تمام کارهای تو مأمومند ، امام همه کارهای تو ، نماز است . ببین نمازت چه جور است و با چه کسی داری حرف می زنی ، با چه کسی مذاکره می کنی ، با او چگونه برخورد می کنی ؟! نمازت اگر آخر وقتی بود و بی اثر بود ، همه کارهایت هم این چنین است : کل شیء من عملک تبع لصلاتک ، فالصلوه عمودالدین (وسائل الشیعه/4/27) اولاً ، والصلاه امام الدین  ثانیاً . هرکس به هر جا رسید ، از همین راه رسید. اگر فرزند صالحی پیدا کرد ، اگر ماند در طی روزگار ، از همین راه است .

آیت الله جوادی آملی

امامت نماز

یک مسئله این است که نماز عمود دین است ، به شهادت : اقیموا الصلوه ، یک بحث در این است که نماز امام کارهای ما و شئون ماست ، به شهادت بیان نورانی حضرت امیرالمومنین علی (ع) که در آن نامه شانمرقوم فرمودند ، مواظب کارهایت باش و بدان    « کل شیء من عملک تبع لصلاتک » (نهج البلاغه /نامه27) . تمام کارهای تو مأمومند ، امام همه کارهای تو ، نماز است . ببین نمازت چه جور است و با چه کسی داری حرف می زنی ، با چه کسی مذاکره می کنی ، با او چگونه برخورد می کنی ؟! نمازت اگر آخر وقتی بود و بی اثر بود ، همه کارهایت هم این چنین است : کل شیء من عملک تبع لصلاتک ، فالصلوه عمودالدین (وسائل الشیعه/4/27) اولاً ، والصلاه امام الدین  ثانیاً . هرکس به هر جا رسید ، از همین راه رسید. اگر فرزند صالحی پیدا کرد ، اگر ماند در طی روزگار ، از همین راه است .

هیچ وقت در خوب بودن و خوب شدن حد نشناسيد؛ مرتب در حال بالاتر رفتن باشيد. سعيتان اين باشد كه گناه نكنيد. فرائض را با شوق و رغبت انجام بدهيد. از ياد خدا غفلت نكنيد. با قرآن انس پيدا كنيد. در محيطهاى گوناگون كه با همديگر هستيد، سعى كنيد به ديندارى و معنويتِ يكديگر كمك كنيد. اگر رفيقى در جايى پايى كج مى‌گذارد، او را برادرانه و مشفقانه باز بداريد. عزيزان من! از لحاظ اخلاق خودسازى كنيد. انسان با تمرين، همه‌ى كارها را، همه‌ى خلقيات و خوى‌ها را مى‌تواند به خودش بدهد؛ بخصوص در فصل جوانى كه شما هستيد. در فصل ما - فصل پيرى - محال نيست ، اما خيلى سخت است. در فصل شما نه، خيلى آسان است. اگر بى‌نظميد و بخواهيد به خودتان نظم بدهيد، آسان است. اگر بخيليد و بخواهيد به خودتان سخاوت بدهيد، آسان است. اگر بداخلاق و اخم‌رو و ترش‌رو و بهانه‌گيريد و بخواهيد به خودتان خوش‌اخلاقى بدهيد، آسان است. اگر غيبت‌كننده و ايرادگيرنده‌ى از اين و آنيد و بخواهيد خودتان را نگه داريد، آسان است. با تمرين! با تمرين حقيقتاً مى‌توانيد به سمت تعالى حركت كنيد؛ به اين احتياج داريد.

انسان با سرهم بندی محقق نمی شود !!!

رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای دامت برکاته در دیدار با طلاب و اساتید مدرسه علمیه آیت الله مجتهدی  فرمودند :

باید به طور جدی درس بخوانید ، همان توصیه ای که من به جوانان طلبه میکنم ، علومی را که امروز در اختیار حوزه های علمیه است فرا بگیرید ، وازبن خودتان را به سطح تحقیق برسانید .

انسان با سرهم بندی محقق نمی شود ريال با حرف انبار کردن انسان فقیه وفیلسوف نمی شود، باید محکم ، خشت خشت این پایه را روی هم بچینید و بروید تابه آن اوج برسید . در عرصه علم وتقوا شما نورانی هستید . دلهای شما پاک وجان هایتان پاکیزه است . شماها شفافید ،این شفافیت را حفظ کنید .از گناه دوری کنید وبه ذکر وتوجه اهمیت دهید.آفات الطلاب

گردآورنده ساره معارفی

بهترین کار برای آخرالزّمان

بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخرالزّمان ، دعای فرج امام زمان است ؛ البتّه دعایی که در همه­ی

اعمال ما اثر بگذارد .

قطعاً اگر کسانی در دعا ، جدّی و راست­گو باشند ، مبصراتی (دیدنی­هایی) خواهند داشت .

باید دعا را با شرایط آن خواند و « توبه از گناهان » از جمله شرایط دعاست .

مخصوصاً دعای شریف « عظم البلاء و برح الخفا » را بخوانیم و از خدا بخواهیم که صاحب کار را برساند ؛ با

او باشیم .

اگر رساند که رساند و اگر نرساند [ حدّاقل ] از کنار او دور نشویم .

از رضای او دور نرویم .

 شاید نشود به گذشته بازگشت و یک آغاز زیبا ساخت  

ولی می‌شود هم‌اکنون آغاز کرد ویک پایان زیباساخت …

ای علی دوست ، ای کسی که با شنیدن منقبت علی دلت شاد می­شود ، بشنو و بترس و بلرز از این حرف . اگر دنیای امروز بخواهد علی را بشناسد ، چطور می­شناسد ؟ دو راه دارد . یک راه از طریق تاریخ است .

راه دیگر از طریق پیروان علی است . فرض کنیم یک نفر می­خواهد علی را بشناسد . می­خواهد پیروان علی ، مأمومین علی ، دنباله­روهای علی ، شیعیان علی را بشناسد ، تا علی را بشناسد .

چه می­بیند ؟ آیا علم می­بیند ؟ آیا تقوا می­بیند ؟ آیا علاقه به یتیم که در علی بود ، می­بیند ؟ آیا خدمت به مردم می­بیند که در علی وجود داشت ؟ آیا شجاعت و صراحتی می­بیند که در علی بود ؟ به هوش باش ! چگونه می­خواهی علی را بشناسی ؟ چرا سفیه باشیم ؟ چرا بی­سواد باشیم ؟ درست است که ما ننگ علی باشیم ؟ …

شخصی از حضرت صادق (ع) می­پرسد که ما نام شما را بر اولاد خود می­گذاریم ، آیا این کار به کمک ما می­آید ؟ حضرت می­فرماید : بله و « هل الدّین الا الحبُّ : آیا دین جز دوستی چیزی هست ؟ » . سپس برای اینکه اشتباه نشود ، می­گوید : « قل ان کنتم تحبّون الله فاتبعونی یحببکم الله » (آل عمران/31) ، کسی که خدا را دوست دارد ، پیرو پیغمبر خداست . بنابراین ایمان علی و کمال ایمانش موجب می­شود که جزو دین شود و پیامبر بفرماید : « لا اسئلکم علیه اجراً الا المودّه فی القربی » (شوری/23)

علی چون ایمان کامل است ، واکنش­های متفاوتی در مقابل دنیا دارد .

ادامه »

ضرورت وجود اسوه در زندگی تا جایی است که خداوند وجود مقدّس پیامبرش را این گونه معرّفی می­کند :

« لَقَد کانَ لَکُم فِی رَسُولِ اللهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن کانَ یَرجوا الله و الیومَ الآخِرَ و ذَکَرَ اللهَ کَثیراً (1) ؛ قطعاً برای شما در رسول خدا سرمشقی نیکوست ، برای آن کس که به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد می­کند » .

و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از لسان این اسوه­ی الهی می­فرمایند :

« مَثَل امام مانند کعبه است که مردم نزد او می­آیند و او نزد کسی نمی­رود  » . (2)

امام کعبه­ی الهی است که طواف آن ، لحظه لحظه‌ی آدمی را به درگاه حق نزدیک می­کند . امام محور دین و پناه مردم است . تنها نقطه­ی رستگاری و هدایت است و از بانو این گونه می­آموزیم :

« خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظام اسلام و امامت ما را برای ایمن ماندن از تفرقه قرار داد » .(3)

فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در راستای تحقّق امر امامت در میان امّت پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در خطابه­ها و سخنان خود جایگاه امام در میان مردم ، نقش حیاتی مقام ارزشمند امامت را این گونه تبیین می­کنند :

« آگاه باش ! قسم به خدا اگر حق را به اهلش واگذار می­کردند و از عترت پیامبر خدا اطاعت می­کردند ، حتّی دو نفر نیز درباره­ی حکم الاهی اختلاف نداشتند » .(4)

شاگرد مکتب فاطمی تنها حلقه­ی اتّصال آسمان و زمین را ، تنها چراغ هدایت را ، و تنها خواستگاه خدا روی زمین را فرزندان پاک پیامبرش (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می­داند ، چراکه گوهر عصمت ، آنان را در مقامی قرار داد تا اوامر و نواهی پروردگار را به مردم برسانند و با توسّل و توجّه به آنان است که می­توان از مصائب این دنیا و آن دنیا رهایی یافت :

 « ما اهل بیت رسول خدا  (صلّی الله علیه و آله و سلّم) وسیله­ی ارتباط خدا با مخلوقاتیم ، ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی­هاییم ، ما دلیل­های روشن خداییم و وارث پیامبران الاهی ما هستیم … » .(5)

شاگردی در مکتب فاطمی به ما می­آموزد که باید در محضر امام زندگی کرد و تنها راه برای سعادتمندی ، نفس کشیدن در هوای پاک اوست . تنها قلبی زنده است که به عشق او و با محبّت او می­تپد .

در سیره­ی فاطمی ، امیر مؤمنان علی (علیه السّلام) برای بانو فقط همسری نیکو نبود بلکه حکایت سرسپردگی به آستان امام زمانش و خدمتگزاری او بود .

فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمودند :

« محمّد و علی دو پدر برای امّت هستند ، اگر مردم از آنها اطاعت کنند انحرافات را اصلاح می­کنند و آنها را از عذاب دائمی نجات می­دهند و اگر موافق و همراه آنها باشند ، نعمت­های پایدار الهی را ارزانی آنها می­دارند » .(6)

کتاب دینداری فاطمی  /   نویسنده : م – صمصام شریعت

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.        سوره احزاب / 21

2.        بحار ، ج 26

3.        احتجاج ، ج 1 ، ص 97

4.        بحارالانوار ، ج 36

5.        نقل از نهج الحیاه

6.        بحار ، ج 22

أینَ الرّجَبِیُّون ؟

عَظُمَ الذَنبُ مِن عَبدِکَ فَلیَحسُنِ العَفوُ مِن عِندِکَ

طلوع ماه رجب گوارای وجودتان

بار دیگر خورشید رجب طلوعی دوباره و بس زیبا نموده است امّا …

همچنان منتظر آمدن تو هستیم .

یا بن الحسن ! دوباره سفره میهمانی و مهربانی دیگری برپا شده و عاشقان را ، خداوند ، دعوت نامه­ای عاشقانه فرستاده است .

چه زیباتر می­شود این عشق­بازی ؛ آقا ! اگر ما را قابل بدانی و بیایی .

اللّهم عجّل لولیّک الفرج

********************************************

أین الرجبیون

در صحرای محشر بیرقی افراشته می شود و همه مردم از اولین و آخرین زیر لواء آن قرار می گیرند، بااینکه وادی بسیار وسیع است، اما جای سوزن انداختن نیست و مردم مانند تیر در ترکش به سختی در کنار هم قرار گرفته اند (1)، همه سر در گریبان حسرت فروبرده اند و عرق شرم از سر و رویشان می‏چکد و البته زمین نیز همچنان بی‏قرار حادثه‏ای در شرف وقوع است(2)، گنهکاران و فریب خوردگان قرار ندارند و اهمال کاران و غفلت زدگان چون گنگ خواب دیده حیرت زده اند…

جملگی در انتظار موعد رسیدگی به نامه اعمال تک تک بندگان هستند که ناگهان منادی ندا سر می دهد که «أین‏الرجبیون»، اهل ماه رجب کجایید؟

جمعی بر می‏خیزند که چهره‏شان چون قرص تمام ماه درخشان است، صفوف پریشان و متحیر اهل محشر را می شکافند و در پیشگاه حقیقت هستی و مالک این روز می ایستند. منادی، ندا سر می‏دهد که بهشت بر شما گوارا باد و ایشان با آرامشی رشک برانگیز به سمت مامن الهی حرکت می نمایند که زمزمه ای برمی خیزد که: “اینها چه کسانی بودند که چنین با احترام و آسان از صراط گذشتند؟”

یکی از همان سیرتان پاسخ می گوید که: ما رجبیون هستیم، زنان و مردانی که وقتی ماه رجب با تمام رحمتش بر ما سایه افکند با روی گشاده به استقبالش رفتیم، روزهایی از آن را روزه گرفتیم و شبهایش را به عبادت صاحبش گذراندیم(3). از همین روست که در این روز که نه ثروت های اندوخته‏تان در دنیا و نه فرزندان برومندتان به کارتان نمی آیند (4) نجاتمان بخشید و مقام شفاعتمان داد(5)، ما در ماه او که همان ماه رجب است از بذل مال دریغ نورزیم، تا برای آخرت خویش توشه‏ای فرستاده باشیم و خداوند بخشاینده به پاس این عمل‏ها مقامی مرحمت فرمود، که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده است(6) …

1- بحارالانوار، ج 7، ص 111            2- نهج‏البلاغه، خطبه 102              3- ثمرات الحیاط، ص 451، پیامبر اکرو (ص)
4- قرآن کریم، شعرا؛ آیه 88            5- ثمرات الحیاط، ص 252               6- بحارالانوار، ج 20

ای تــو معنی تمام شعرها

ای عزیز قصر دنیای خدا

ای صدای ریزش باران عشق

نام پاکــت مطلع دیــوان عشق

روز تو یک هفته و یک روز نیست

روز تو هر روزه­ی این زندگی است

تولد بانوی آسمانی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و همچنین روز زن و مادر را به کلیه طلاب و اساتید محترم تبریک عرض می­نماییم .

حوزه علمیه طوبی ، بهبهان

می‌رســد آن روز موعــودِ ظهــور          می‌تپد در سینه دل با شوق و شور

دیــده مشتــاق تماشا می‌شـود          قلب عاشق می‌شود سنگ صبور

ذکر یا مهـدی چـو آید بر لبم          لحظه‌هایم می‌شود پر رنگ نور

چون دعای العجل خوانم به دل          می‌کنم شعر حضورت را مرور

سر کنـم دوران سبـز انتظـار          تا رسد لحظه‌ی شیریـن حضور

چشمـــه چشمـــه اشتیـاقــت در دلــم          چشم و دل ، گوش و زبان هم جفت و جور

لیلا خوشبخت (طلبه پایه سوم)

به نظر می‌رسد بسیاری از ما باید در چگونگی رویکرد خود به اهل بیت (علیهم السّلام) تجدید نظر کنیم . تجدید نظری که می‌تواند جهت زندگانی ما را به عنوان پیروان آن بزرگان ، دگرگون بسازد . متأسّفانه یکی از جنبه‌های مورد غفلت از زندگانی حضرت سیّده النّساء زهرای مرضیّه (سلام الله علیها) جنبه‌ی علمی آن بانوی مکرّمه است .

امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌فرمایند : « زنی خدمت حضرت صدّیقه کبری (سلام الله علیها) آمد و عرضه داشت : مادر ضعیفی دارم که در مورد نمازش دچار شبهه و سؤال شده است و مرا برای حلّ آن به محضر شما فرستاده است . حضرت فاطمه (سلام الله علیها) پاسخ وی را فرمودند . امّا آن زن تا ده سؤال پرسید و حضرت جواب همه‌ی آنها را بیان کردند . پس از سؤال و جواب‌ها ، آن زن شرمنده شد و عرض کرد : من باعث زحمت برای شما فرزند رسول الله نشوم ! امّا حضرت فاطمه (سلام الله علیها) فرمودند : هر مسئله‌ای برایت پیش آمد بیا و از من بپرس ! آیا اگر کسی یک روز و در قبال یکصد هزار دینار اجیر شود تا بار سنگینی را به پشت بام ببرد ، آیا این عمل برای او سنگین و ناگوار است ؟ آن زن پاسخ داد : خیر ! حضرت فرمودند : مزد من در برابر هر مسئله‌ای که از من پرسیده شود ، بیشتر از وزن مرواریدهایی است که فاصله‌ی زمین تا عرش را پر کرده است . پس شایسته است سؤالاتی که از من پرسیده می‌شوند اصلاً باعث زحمت و ناخوشی من نشود » .

آری حدیث فوق یادآور آن فرمایش شگفت‌آور امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است که فرمودند : « هر چه می‌خواهید از من بپرسید چون حضرت صدّیقه طاهره (سلام الله علیها) فرمودند : هر چه برایت رخ داد بیا و بپرس » . از سوی دیگر این حدیث حقّاً و انصافاً و با تأکیدی رسا ، اهمّیّت تعلیم و تعلّم را در دین اسلام بیان می‌کند .

آری ! اصولاً یکی از خواصّ دین حق ، همین است که اوّلاً از روابط بین ظاهر (دنیا) و باطن (آخرت) پرده بر کَنَد ؛ یعنی اثرات عالم شهادت بر عالم غیب را اعلان کند . ثانیاً به فعّالیّت‌های آدمی قداست بخشد و ثالثاً در نتیجه‌ی آن دو کار ، انسان‌ها را به سمت قلّه‌های کمال و وارستگی به حرکت درآورد .  

در پی شهادت تعدادی از عزیزان شیعه پاکستانی به دست گروه­های افراطی و القاعده و احزابی که هیچ­کدام هویّت انسانی ندارند ، ما طلاب علوم دینی از دولت پاکستان می­خواهیم که قاطعانه با این تروریسم­ها برخورد جدّی نموده و عاملان این کشتارها را محکوم نمایند و امنیّت کامل را در پاکستان خصوصاً مناطق شیعه­نشین فراهم آورده و از دیگر کشورهای مسلمان نیز می­خواهیم که با حفظ وحدت خود ، این جنایت­ها را محکوم نمایند و با کسانی که تفرقه بین شیعه و سنّی و مسلمانان می­اندازند ، برخورد نمایند . همچنین از جامعه­ای که خود را حامی حقوق بشر می­داند ، می­خواهیم که سکوت نکنند و این­گونه ترورها که در خیلی از کشورهای مسلمان علیه شیعیان اتفاق می‌افتد را محکوم نمایند که اگر سکوت کنند به زودی دامن­گیر مسلمانان دیگر نیز می­شود . خصوصاً از آمریکای جنایتکار که سال­هاست در منطقه ، ادّعای امنیّت می­کند ولی هرجا ، جای قدمی از این جنایتکار را می­بینیم ، همانجا مرکز فساد می­شود و تیرشان هم همیشه به مسلمانان خصوصاً به شیعیان اصابت می­کند .

از خداوند منّان می­خواهیم که فرج آقا و مولایمان را هرچه سریع­تر برساند که بین مسلمانان وحدت کلمه باشد و همه مسلمانان خصوصاً شیعیان همگی زیر یک پرچم ، آن هم پرچم سبز مهدوی باشند و احساس غرور کنیم که ما مولا و مقتدا داریم و دست از اعتقادات خود برنخواهیم داشت و ان شاء الله به کمک مولایمان پوزه دشمن را به خاک می­مالیم .

ان شاء الله که ریشه همه گروه­ها و احزاب باطل اسلام­ستیز خشکانده شود که خود قرآن نیز فرمودند :

إِنّ البَاطِلَ کَانَ ذَهُوقاً .

                   بسیج طلاب مدرسه علمیه طوبی ـ بهبهان

نجّار پیری بود که می­خواست بازنشسته شود . او به کارفرمایش گفت می­خواهد ساختن خانه را رها کند و از زندگی بی­دغدغه در کنار همسر و خانواده­اش لذّت ببرد .

کارفرما از اینکه دید کارگر خوبش می­خواهد کار را ترک کند ، ناراحت شد . او از نجّار پیر خواست که به عنوان اخرین کار ، فقط یک خانه­ی دیگر بسازد . نجّار پیر قبول کرد ؛ امّا کاملاً مشخّص بود که دلش به این کار راضی نیست . او برای ساختن این خانه از مصالح بسیار نامرغوبی استفاده کرد و با بی­حوصلگی به ساختن خانه ادامه داد .

وقتی کار به پایان رسید ، کارفرما برای بازرسی خانه آمد . او کلید خانه را به نجّار داد و گفت : « این خانه متعلّق به توست . این هدیه­ای است از طرف من برای تو » . نجّار ، یکّه خورد . مایه­ی تأسّف بود ! اگر می­دانست که خانه­ای برای خودش می‌سازد ، حتماً کارش را به گونه­ای دیگر انجام می­داد !

یک لحظه توجّه : هر کدام از ما در حال ساختن خانه­ای برای آخرت خود هستیم ؛ مراقب باشیم آن را خراب نسازیم .

گرگ به لباس ميش درآمده ؛

چه قبيح است و زشت و ناپسند ؛ وقتي همچون بادهاي دوره‌گرد ، تخم نفاق و كينه را بر مزارع دل‌هاي مردمان مي‌پراكنيم ، كه محصولش هم جز تفرقه چيز ديگري نيست ! چه قبيح است و زشت و ناپسند ؛ وقتي زاغي سياه مي‌شويم جار زن بر سر هر كوي و برزن كه با سنگ و تير و كمان كودكان شهر برانند ما را… .

چرا كبوتري سپيد دل نباشيم كه پيك خبرهاي خوب است و قاصد پيام‌هاي صلح و دوستي كه در هر بام و پنجره آشيان دارد و در رواق هر امامزاده‌اي ، حق آب و گل … !

چرا نسيم سحرگاهي نباشيم كه وقتي از ني‌لبك حنجره­ی كسي مي‌گذرد ، نغمات دلپذير و آوازهاي دل‌انگيز يكرنگي و محبّت را به گوش جان‌ها برسانيم … ! مگر نه اينكه نمّام ، گرگي است به لباس ميش درآمده كه اعتماد به لبخند دروغينش ، بهايي جز دريده شدن و نابودي ندارد …! و مگر نگفته‌اند بدترين مردم كسي است كه از برادران سعايت كند و احسان و خوبي را از ياد ببرد … ! مگر نه اينكه نمّامي و سعايت عاقبتي جز عذاب قبر ندارد … ! پس چرا موريانه‌هايي باشيم كه به تدريج پايه‌هاي پل ارتباطي ميان ديگران را بجويم و ريشه‌هاي اعتماد و صداقت را سست كنيم و آن‌گاه كه ميان ديگران ديوارهاي بدبيني و بي‌مهري كشيديم ، آنها را در تنهايي تلخ رها كنيم و طمع بورزيم براي طعمه‌اي ديگر!

پس يادمان باشد اين اصل جاودان را كه : (وَ لا تُطِعْ كُلّ حَلاّفٍ مَهينٍ * هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ ) ؛ « و از هر قسم خورنده­ی فرومايه‌اي ، فرمان مبر كه عيب‌جوست و براي خبرچيني گام بر مي‌دارد»… و از ياد نبريم كه وقتي دل جلاي الهي بيابد و انحرافات نفساني از آن زدوده شود ، برّندگي زبان هم نرم مي‌شود و سخن به جاي آنكه علف‌هاي هرزه­ی كينه و دو به هم زني را بچيند ، همچون گل‌هاي سپيد بهاري بر دل‌ها مي‌نشيند كه چين و چروك‌هاي  سخن ، انعكاس اعوجاج و تيرگي قلب است؛ زيرا از آينه­ی دل صاف و سليم ، جز كلام مهر و صفا ، چيز ديگري متجلّي نمي‌شود… .

روزی بازرگان موفقی از مسافرت بازگشت و متوجه شد خانه و مغاز‌اش در غیاب او آتش گرفته است و کالاهای گرانبهایش همه سوخته و خاکستر شده‌اند و خسارت هنگفتی به او وارد آمده است . فکر می‌کنید آن مرد چه کرد ؟ خدا را مقصر شمرد و ملایمت کرد و یا اشک ریخت ؟

او با لبخندی بر لبان و نوری بر دید‌گان سر به سوی آسمان بلند کرد و گفت : خدایا می‌خواهی که اکنون چه   کنم ؟

مرد تاجر پس از نابودی کسب  پررونق خود ، تابلویی بر ویرانه‌های خانه و مغازه‌اش آویخت که روی آن نوشته بود : مغازه‌ام سوخت اما ایمانم نسوخته است ! فردا شروع به کار خواهم کرد و دوباره مسافرت را برای کسب درآمد شروع خواهم کرد .

شخصی نزد همسایه‌اش رفت و گفت : گوش کن ! می‌خواهم چیزی برایت تعریف کنم .

دوستی به تازگی در مورد تو می‌گفت … . همسایه حرف او را قطع کرد و گفت : قبل از اینکه تعریف کنی ، بگو آیا حرفت را از میان سه صافی گذرانده‌ای یا نه ؟ گفت : کدام سه صافی ؟

-         اول از میان صافی واقعیت . آیا مطمئنی چیزی که تعریف می‌کنی واقعیت دارد ؟

-         خیر ، من فقط آن را شنیده‌ام . شخصی آن را برایم تعریف کرده است .

-         سری تکان داد و گفت : پس حتماً آن را از میان صافی دوم یعنی خوشحالی گذرانده‌ای . مسلماً چیزی که می‌خواهی تعریف کنی ، حتی اگر واقیعت نداشته باشد ، باعث خوشحالی‌ام می‌شود .

-         دوست عزیز ، فکر نکنم تو را خوشحال کند .

-         بسیار خوب ، پس اگر مرا خوشحال نمی‌کند ، حتماً از صافی سوم ، یعنی « فایده » رد شده است . آیا چیزی که می‌خواهی تعریف کنی ، برایم مفید است و به دردم می‌خورد ؟   گفت : نه ، به هیچ وجه !

همسایه گفت : پس اگر این حرف ، نه « واقعیت » دارد ، نه « خوشحال کننده » است ونه « مفید » آن را پیش خود نگهدار و سعی کن خودت هم زود فراموشش کنی . همچنین سعی کن وقتت را به کارها و سخنان بیهوده نگذرانی تا ذهنت مشغول کارهای بیهوده شود که حاصل آن ، همین سخنان بی‌فایده توست . 

ظرفیت داشته باش !

کسی نزد عالمی رفت و از سختی­ها و مشکلات زندگیش گلایه کرد و از او چاره­ای خواست .

استاد به او گفت : یک مشت نمک را در یک لیوان آب حل کن ، سپس بخور . به دستور حکیم عمل کرد ؛ امّا نتوانست بیش از چند قطره از آن بنوشد .

آن حکیم دوباره به او گفت : همان مقدار نمک را در بشکه­ای پر از آب حل کن ، سپس یک لیوان از آن بنوش . این بار توانست به راحتی یک لیوان را بنوشد .

استاد پرسید : چطور بود ؟ گفت : قابل تحمل بود و خیلی راحت توانستم آن را بنوشم .

حکیم گفت : آن مقدار نمک ، سختی­های زندگی است که در هر دو ظرف یکسان ریخته شد .

سختی و رنج دنیا همیشه و برای همه وجود دارد و این ظرف وجود ماست که مزه­ی آن را تغییر می­دهد و هر چه ظرفیت ما بیشتر باشد ، تحمل رنج و اندوه آسان­تر می­شود .

                               ***************************************

خدایا مرا کنار نگذار !

 آهنگری بود که با وجود رنج­های متعدّد و بیماری­اش عمیقاً به خدا عشق می­ورزید . روزی یکی از   دوستانش که اعتقادی به خدا نداشت ، از او پرسید : تو چگونه می­توانی خدایی را که رنج و بیماری نصیبت  می‌کند ، دوست داشته باشی ؟

آهنگر سر به زیر ؟ آورد و گفت وقتی که می­خواهم وسیله­ای آهنی بسازم ، یک تکّه آهن را در کوره قرار می‌دهم . سپس آن را روی سندان می­گذارم و می­کوبم تا به شکل دلخواهم در آید . اگر به صورت دلخواهم  درآمد ، می‌دانم که وسیله­ی مفیدی خواهد بود ؛ اگرنه آن را کنار می­گذارم .

همین موضوع باعث شده است که همیشه به درگاه خداوند دعا کنم که خدایا ! مرا در کوره­های رنج قرار   ده ، امّا کنار نگذار !

نکته : لحظات اوقات فراغت ، فرصت بسیار مناسبی است تا با مطالعه­ی حکایات و داستان­ها به خداشناسی رسید .

رهبر انقلاب با اشاره به طرح مجدد موضوع مذاکره از سوی امریکایی­ها :

سیاست خاورمیانه­ای امریکا دچار شکست شده و امریکایی­ها احتیاج دارند برگ برنده­ای رو کنند ؛ برگ برنده­ی آنها کشاندن ایران پای میز مذاکره است .

رهبر انقلاب در دیدار با فرماندهان نیروی هوایی :

مسئولین ، مصالح کشور را حفظ کنند و این بداخلاقی­هایی که دیده می­شود را کنار بگذارند . در آینده درباره این بداخلاقی­ها با مردم صحبت خواهم کرد .

رهبر انقلاب :

عده­ای از روی ساده لوحی یا غرض از پیشنهاد مذاکره امریکا خوشحال می­شوند ؛ مذاکره مشکلی را حل نمی­کند . امروز اگر کسانی بخواهند سلطه امریکا را مجدّداً در کشور برقرار کنند ، گریبان انها را خواهد گرفت .

رهبر انقلاب :

من دیپلمات نیستم ؛ من انقلابیم و حرف را صریح و صادقانه می­گویم . شما (امریکایی­ها) اسلحه را مقابل ایران می­گیرید و می­خواهید مذاکره کنید ؛ ملّت ایران مقابل این چیزها مرعوب نخواهد شد .

رهبر انقلاب در جلسه درس خارج فقه با تقدیر از ملّت ایران برای خلق حماسه 22 بهمن ، افزودند :

هنر بزرگ این است که در ایران ، مردم خود صاحبان انقلاب و کشور هستند و کار برگزاری جشن انقلاب بر دوش خودشان است .

آمدى، تا روزهايمان رنگ سربلندى بگيرد و دست‏هاى‏مان بوى لبخندهاى آشتى.

آمدى، تا پشت آن همه شب‏هاى طولانى، طعم روز را فراموش نكنيم و به زيارت آفتاب برويم.

آمدى، تا پيروزى، فانوس شب‏هاى بى‏چراغى ما باشد و لبخند، عطر خوش آزادى‏مان.

تو كه آمدى، زمستان در برف‏هاى ناتمامش آب شد و بهار، در سينه‏هاى ما شكوفه زد.

تو آمدى، تا طنين حقيقت، از برج‏هاى سر به فلك كشيده تاريخ، به گوش برسد.

تو آمدى، تا «جاء الحق و زهق الباطل»، دوباره ترجمه شود.

تو آمدى، تا هيبت كاغذى سر سپردگان طاغوت، در جهنمى از آتش، خاكستر شود.

تو آمدى و بهشت زهرا، در سرخى خون‏هاى به ناحق ريخته شده، دوباره تپيد.

تو آمدى و با آمدنت، فرودگاه مهرآباد، آبادانى ايران را با بال‏هاى كبوترهاى سپيد نامه‏رسان، به همه جاى جهان، مخابره كرد.

تو آمدى و نفس‏هاى مسيحايى‏ات، كالبدهاى مرده را حياتى دوباره بخشيد.

امام علی(علیه السلام) می‌فرماید:

احسن الحسنات حبنّا و اسوا السیئات بغضنا

بهترین نیکی­ها حبّ ما ، و بدترین بدی­ها بغض ما اهل بیت است .

                            (غرور الحکم ج 1ص211)

********************************

تا ابد بوی محبّت به مشامش نرسد          

هر که خاک در میخانه ز رخساره نرفت

*********************************

# مقا م معظم رهبری می­فرمایند :

زندگی ائمه (علیهمم السلام) را ما باید به عنوان درس و اسوه فرا بگیریم . نه فقط به عنوان خاطره­های شکوهمند و ارزنده است.                                   

                                   (کلمات قصار ، پایگاه شهید آوینی )

*********************************

# عارف بالله میرزا اسماعیل دولابی :

در دوران رضا خان به خاطر برگزار کردن مجلس روضه ، مرا بازداشت کردند و به زندان بردند . در زندان یکی از اعیان هم بازداشت بود . علّت بازداشت او هم این بود که به تذکّر سرهنگی که به او و خانمش گفته بود در خیابان قدم نزنند و به پیاده رو بروند ، بی­اعتنایی کرده بود و او هم دستور داده بود که بازداشتش کنند .دیدم خیلی ناراحت است .اصلاً قاطی بقیه­ی زندانی­ها نمی‌شد و تمام مدّت روی پا ایستاده بود و به خود می‌پیچید و می‌گفت اگر اجازه می‌دادند یک تلفن بزنم کاری می‌کردم که بلافاصله مرا آزاد کنند و آن سرهنگ را به زندان بیندازند . آن شخص به ناچار شب را در زندان به سر برد ؛ ولی اوّل صبح که توانست به بیرون از زندان خبر برساند ، دستور آزادیش صادر شد و آزادش کردند . دنیا هم زندان است .کسی که اهل دنیا نباشد ، خیلی داخل اهل دنیا نمی‌شود . دوست اهل بیت گر چه در دنیاست ؛ ولی با اهل دنیا خیلی قاطی نمی‌شود و در قیل و قال‌ها و کشمکش‌های آنها وارد نمی‌گردد .

                                               (مصباح الهدی-مهدی طیّب ج ا ، ص 135)   

آیت الله اراکی فرمود : شبی خواب امیرکبیر را دیدم ، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت .

پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی ، این مرتبت نصیبت گردید ؟

با لبخند گفت : خیر . سؤال کردم چون چندین فرقه ظالّه را نابود کردی ؟ گفت : نه !

با تعجّب پرسیدم : پس راز این مقام چیست ؟

جواب داد : هدیه مولایم حسین است !

گفتم : چطور ؟

با اشک گفت : آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند ، چون خون از بدنم می­رفت ، تشنگی بر من غلبه کرد . سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید ؛ ناگهان به خود گفتم میرزا تقی خان ! 2 تا رگ بریدند . این همه تشنگی ! پس چه کشید پسر فاطمه ؟ او که از سر تا پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود ! از عطش حسین حیا کردم ، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد . آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند ، امام حسین آمد و گفت : به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی ؛ آب ننوشیدی . این هدیه ما در برزخ ، باشد تا در قیامت جبران کنیم .

                        منبع : ویژه نامه محرم ، هفته نامه فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان

مواظبت بر اوقات

پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) :

در صحف ابراهیم آمده است که خردمند ، مادام که خردش از او گرفته  نشده ، باید ساعاتی را برای خود در نظر گیرد : زمانی برای مناجات با پروردگارش عزّ و جلّ و زمانی برای حساب کشیدن خویش و زمانی برای اندیشیدن در نعمت­هایی که خدای عزّ و جلّ به وی ارزانی داشته است و زمانی برای بهره­مند ساختن نفس خود از حلال ؛ زیرا این زمان کمکی است به آن سه زمان دیگر و مایه­ی اسودگی و رفع خستگی دل­ها .

[الخصال : 525/13]

امام علی (علیه السّلام) :

همانا شب و روز تو ، فرصت کافی برای رسیدن به همه­ی نیازهایت نیست ؛ پس آنها را میان کار و آسایش خود تقسیم کن .

[غررالحکم : 3641]

امام صادق (علیه السّلام) :

* هیچ روزی بر فرزند آدم نیاید ، جز اینکه آن روز بگوید : ای پسر آدم ! من روزی نو هستم و بر تو گواهم . پس به وسیله­ی من کار نیک کن و در من نیکی به جای آر ، تا در روز قیامت به سود تو گواهی دهم ؛ چراکه دیگر مرا هرگز نخواهی دید .

[بحارالانوار : 7/325/20]

* هر که دو روزش برابر باشد ، مغبون است ؛ و هر که فردایش بدتر از امروزش باشد ، فریب خورده است ؛ و هر که کاستی­اش ادامه یابد ، مرگ برایش بهتر است .

[بحارالانوار : 78/277/113]

* از اندرزهای لقمان به فرزندش این بود که … فرزندم ! از روزها و شب­ها و اوقات خود بخشی را به تحصیل علم اختصاص بده ؛ زیرا ضایعه­ای چون ترک علم نیست .

                                                                                                 [امالی طوسی: 68/99]

آیین زمامداران آسمانی : قسمتی از عهدنامه‌ی امیرالمؤمنین به مالک اشتر

نسبت به مردم ، از رحمت و نرم‌دلی سرشار باش و از محبت و لطف به آنان ، پربار .

    مبادا در لباس شبانی ، درنده‌ای باشی که خوردنشان را غنیمت شماری ؛ زیرا که مردم دو دسته‌اند : یا برادران هم بینش با تو و یا دسته‌ای هم آفرینش با تو .

    که از هر دو گروه ، لغزش‌هایی سر می‌زند و بر هر دو ، خطاهایی عارض می‌گردد .

    تا جایی که خواسته یا ناخواسته ، به اشتباهاتی دست می‌یازند .

    پس به آنان گذشت و بخشش را هدیه کن ، چنان که دوست داری آفریدگار بر تو ببخشاید و گناهت را عفو فرماید .

امام  حسین (علیه السّلام) در آخرین لحظات با خداوند این‌گونه رازگویی نمود :

خداوندا ! من به عهد و  پیمانم وفا کردم (و همه‌ی عزیزانم را در درگاهت قربانی کردم) تو هم به عهدت وفا کن . خطاب رسید : ای حسین ! مطمئن باش همانا آنقدر از گنهکاران دوستانت ببخشایم که تو راضی شوی . حضرت فرمود : الأن  طاب لی الموت

(حالا مرگ بر من آسان و راحت شد)

منبع : معجزات  امام حسین  ص 144

 مدرسه علمیه طوبی این ایام جانگداز را تسلیت عرض می نماید .

هارون‌الرّشید به امام موسی کاظم (علیه السّلام) نامه نوشت مرا با سخن کوتاهی موعظه کن . امام (علیه السّلام) در پاسخ چنین نوشت : در هر آنچه می‌بینی ، حادثه‌ای نهفته است . ²

چنان که ذکر شد ، مطابق با جهان‌بینی الهی ، در و دیوار و زمین و آسمان و همه چیز با ما حرف می‌زند . به عبارت دیگر تمام پدیده‌ها ، ظاهری دارند و باطنی . سخنگویی ظواهر از بواطن ، می‌شود موعظه ؛ و شنیدن سخن پدیده‌ها ، با عبور از ظاهر و باطن ، می‌شود عبرت .

و عبرت‌گیری کار ماست ، کار دشوار اندیشه . و با این اندیشه و عبرت‌گیری است که موعظه کارگر و مؤثّر می‌شود . امّا اگر دنیا را دارای ظاهر و باطن ندانیم و یا از این ظواهر به دنبال باطنی نباشیم ، اهل غفلت خواهیم بود .

« یَعلَمُونَ ظَاهِراً مِنَ الحَیَاهِ الدُّنیَا وَ هُم عَنِ الاَخِرَهِ هُم غَافِلُونَ » . ³  

پس چنین رابطه و زنجیره‌ای وجود دارد :

آیات ـ اندیشه ـ عبرت .

آیات ـ عدم اندیشه ـ غفلت

کارِ دشوار و حلقه‌ی مفقوده ، همان حلقه‌ی وسطی است : اندیشه !

قرآن کریم می‌فرماید این چنین خداوند آیات خود را برای شما تبیین می‌کند شاید بیندیشید . « کَذَالِکَ یُبَیِّنُ اللهَ لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُم تَتَفَکَّرُونَ » . ⁴

و امام صادق (علیه السّلام) فرمود : بیشترین عبادت ابوذر که رحمت خدا بر او   باد ، اندیشیدن و عبرت‌گرفتن بود . ⁵

و احادیث فراوانی که عبادت ، به زیادی نماز و روزه نیست ، بلکه به تفکّر است ، و ساعتی تفکّر از هفت سال یا هفتاد سال بهتر است .

اگر قدری بیندیشیم ، مشمول دعای خیر امیر مؤمنان علی (علیه السّلام) می‌شویم که فرمود : رحمت خدا بر آن انسانی باد که بیندیشد و عبرت گیرد ، و عبرت گیرد و بینا شود . ⁶

رحمت خدا که در حدیث فوق از آن یاد شده ، چیز عجیب و غریبی نیست . همان نتایج اندیشه و عبرت است که آن حضرت در حدیث دیگری فرمود : هر که زیاد عبرت   گیرد ، کمتر بلغزد . ⁷

و فرمود : عبرت گرفتن ، عصمت و مصونیّت (از گناه و خطا) به بار می‌آورد .

چه رحمتی بالاتر از این ! ⁸

ـــــــــــــــــــــــــــــ

2. بحارالانوار ، ج 71 ، ص 324

3. سوره روم / 7

4. سوره بقره / 219

5. الخصال ، ج 1 ، ص 42

6. غررالحکم ، 5206

7. همان ، 8056

8. همان ، 879

تا ملاقات خدا راهی در پیش است که باید گام به گام و پله پله پیموده شود ، با پای عمل.

یادمان باشد که هنوز در پله‌ی اوّل هستیم .

حکایتی از دفتر ششم مثنوی مولانا :

حکایت آن شخص که در بغداد خواب دید که آنچه می‌طلبی به مصر وفا شود . آنجا گنجی است در فلان خانه . چون به مصر آمد کسی گفت : من خواب دیده‌ام که گنجی است به بغداد در فلان خانه « خانه‌ی همین شخص ! » آن شخص فهم کرد که آن گنج در مصر گفتن ، جهت آن بود که او را یقین کنند که در غیر خانه‌ی خود نمی‌باید جستن . ولیکن این گنج یقین ، جز در مصر حاصل نشود ! حکابت واقعی زیر هم ، نسخه‌ی امروز ماجراست :

کسی زیر بار سنگین مشکلات اقتصادی بود . این در و آن در می‌زد برای وام گرفتن . این مرکز قرض الحسنه ، آن بانک و … امّا موفّق نمی‌شد . از یک طرف هم همسرش اصرار می‌کرد که حوض قدیمی وسط حیات را خراب کن . و این مرد که دنبال وام و پول بود به سخن همسر خود گوش نکرد بالاخره ناچار شد آن خانه را بفروشد . کسی خانه را خرید و تصمیم گرفت حوض وسط حیات را خراب  کند . اوّلین کلنگی که زد ، صدای جرینگ جرینگ بلند شد ! خمره‌ی پر از سکّه‌های طلا ! بله ! از خود بطلبد هر آنچه خواهی که تویی ، و به قول حافظ :

سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می‌کرد

صاحب خانه خمره‌ی سکّه‌ها را با خوشحالی برداشت . امّا فکر نکرد که اگر بیشتر زمین را حفر کند به خمره‌ی بزرگ‌تری می‌رسد و اگر بیشتر و بیشتر حفر کند ، به چاه نفت می‌رسد .

حکایت ، حکایت زندگی خود ماست که برای رسیدن به ثروت یا علم یا معنویّت ، این در و آن در زده‌ایم و نتیجه نگرفته‌ایم . گرچه تجربه کرده‌ایم که تمام موفّقیّت‌ها از درون خودمان می‌جوشد ، امّا دریغ از یک کلنگ اندیشه ! و یا اگر کلنگی زده‌ایم به اوّلین دستاورد بسنده کرده‌ایم و به سرابی سیراب شده‌ایم . دریغ . دریغ . از این همه غفلت .

این تعبیر منسوب به امیر مؤمنان علی (علیه السّلام) است که « تو گمان می‌کنی جرم و جسم کوچکی هستی ؟

در حالی که در درونت عالم بزرگی نهفته است » . ¹

ـــــــــــــــــــــــــــــ

1. الاربعین ، الشیخ الماحوزی ، ص 281

خدایا از تو می‌خواهم که طبع ما را آنقدر بلند کنی که در برابر هیچ چیز جز خدا تسلیم نشویم . دنیا ما را نفریبد ، خودخواهی ما را کور نکند . سیاهی گناه و فساد و تهمت و دروغ و غیبت ، قلب‌های ما را تیره و تار ننماید .

خدایا ! به ما آنقدر ظرفیت ده که در برابر پیروزی‌ها سرمست و مغرور نشویم .

خدایا به من آنقدر توان ده که کوچکی و بیچارگی خویش را فراموش نکنم و در برابرعظمت تو خود را نبینم . 

” شهید دکتر مصطفی چمران”

پدری به همراه کودک خود از دامنه کوهی می رفتند . وقتی به سنگلاخی رسیدند ، کودک زمین خورد و فریاد زد : آآآآآآخ . صدای کودک در کوه پژواک کرد و دوباره به وی بازگشت . کودک درحالی که زخم پایش را می مالید ، به دور و بر نگاه کرد . پدر دستش را گرفت تا از زمین برخیزد . گفت : فریاد یزن تو انسان شجاعی هستی . کودک فریاد زد و کوه جواب داد : تو انسان شجاعی هستی . پدر گفت : حالا بلند بگو من تحسینت می کنم ؛ کودک چنین گفت و جواب شنید : من تحسینت میکنم . پدر گفت : حالا بگو ترسو و کودک همان را گفت و پاسخ آمد : ترسو ، ترسو ، ترسو … . کودک به پدر نگاه کرد : چه خبر است پدر ؟ پدر لبخند زد و گفت : مردم به این انعکاس صدا می گویند ؛ ولی این صدای زندگی است که برای هرکار ، پاداش همان کار را می دهد ؛

زیرا زندگی ما ، بازتاب کارهای ماست .

(شاد زی ای یار خوش سودای من)

1.   هرگز خودتان را در آخرین اولویت قرار ندهید .

2.   در کنار شکست‌ها از موفقیت‌هایی که کسب کرده‌اید نیز آگاهی داشته باشید .

3.   هر روز نعمت و آن‌چه را که خداوند سبحان در زندگی به شما ارزانی داشته مرور کنید .

4.   یادتان باشد صدایی که به شما می‌گویدنمی‌توانید همیشه دروغ است .

5.   قلب خود را به روی مشکلات زندگی آن‌چنان نبندید که از موهبت‌های آن غافل شوید .

6.   به جای افزایش نیازهای خود ، خواسته‌هایتان را کم کنید .

7.   به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شده‌اید ، بزرگ یا کوچک ، خودتان را ببخشید .