مدرسه علمیه طوبی بهبهان

جمله­ی ذرّات عالـم خاک پای حیـدر است                    مرحبا بر دیده­ای کز عشق مولایش تر است

هر که را عشق علی در دل بود !                                    وعـده­ی دیـدار روز محشـر است

دل نبنـد بر عشـق ، غیر عشق یار                               از میان عشق­ها ، این خوش­تر است

« یا علی » گو عشق را آغاز کن                                   « یا علی » رمز نجات برتر است

هـر کـه ره گـم کـرده در وادی غم                               چاره­اش یک ذرّه عشق حیدر است

لیلا خوشبخت (طلبه پایه سوم)

[09/01/1389 ــ دوم ماه رمضان ]

آسمان نـوربــاران اســت                شب میلاد ماه خوبان است

از شرار شــور و خوشبختی              دیده­ی خدیجه گریان است

چه شبی است امشب ای یاران          بــاغ جنّــت ، گلستـان اسـت

مام گیتی به ! چه مسرور است           شــب میلاد گنـج پنهان است

شـب میلاد کوثـــر حیــدر              شب میلاد مونس جان است

                                                         **************

امشب جهان در بزم و شادی و سرور است        

مــادر گیتی پــر ز احساس غــرور است

امشب محمّد در میان ظلمت شب                        

در انتظار کوثرش زهرای نور است

گویی ز عرش آسمان تا خاک این ارض               

خیــل ملائک بــا تبسّـم در عبور است

مــاه و منیــر اســت فاطمه بــر آسمان­ها           

امشب بساط عشق ما هم جفت و جور است

یــارب بـــه حــــقّ کوثـــر آل محمّـــد                  

امشب بگیر این دست من که از تو دور است

لیلا خوشبخت (طلبه پایه سوم)

[14/04/1386]

ای تــو معنی تمام شعرها

ای عزیز قصر دنیای خدا

ای صدای ریزش باران عشق

نام پاکــت مطلع دیــوان عشق

روز تو یک هفته و یک روز نیست

روز تو هر روزه­ی این زندگی است

تولد بانوی آسمانی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و همچنین روز زن و مادر را به کلیه طلاب و اساتید محترم تبریک عرض می­نماییم .

حوزه علمیه طوبی ، بهبهان

می‌رســد آن روز موعــودِ ظهــور          می‌تپد در سینه دل با شوق و شور

دیــده مشتــاق تماشا می‌شـود          قلب عاشق می‌شود سنگ صبور

ذکر یا مهـدی چـو آید بر لبم          لحظه‌هایم می‌شود پر رنگ نور

چون دعای العجل خوانم به دل          می‌کنم شعر حضورت را مرور

سر کنـم دوران سبـز انتظـار          تا رسد لحظه‌ی شیریـن حضور

چشمـــه چشمـــه اشتیـاقــت در دلــم          چشم و دل ، گوش و زبان هم جفت و جور

لیلا خوشبخت (طلبه پایه سوم)

فاطمه بانوی هر دو عالم است                  فاطمه قلبش سرای ماتم است

همسـر پـاک علیِ مرتضاسـت                 مـادر و آرامِ جانِ مصطفاسـت

فاطمـــه آلالـة بـاغ نبـی اســت             همنشین و یار مولایش علی است

گر مزارش مخفی و بی‌سایه است             با دل هـر عاشقی همسایـه اسـت

چون پرستوی شکسته بال و پَر              چون گـل لاله پُـر از داغ و شرر

قد کمان شد سرو سبز قامتش                دیـدن روی پـدر شـد حاجتش

در میـان باغ بـودش در نمـاز                  با خدای خویش در راز و نیاز

ناگهان کوبیـد درب خانه را                      ناسزا می‌گفت صاحبخانه را

چون بتول ، دستگیرة در را کشید            ضربتی محکم به پهلویش رسیـد

گفت یا حیدر کجایی یا علی                   ناله می‌کرد و صدا می‌زد أبی

آسمـان از غـم برایش تیـره شد             بر دلِ خونِ علی ، غم چیره شد

ماه را آن شب علی تیمار کرد                 یـاد روز وصلـت دلــدار کـرد

گفت یا زهـرا کجا ؟ بی من نرو              روحِ من هستی ، جدا از تن نرو

ای گــل ریحـانــة بـاغ رسـول              گشتم از زخم دلِ تو ، من ملول

گفت آن پهلوشکسته از جفا                    یا علی تو را به حقّ مصطفی

مخفیانه دفن کن جسم مرا                     تا نیابـد دشمنـم قبـر مـرا

گفت زهرای مطهّر ایـن کلام                 عاقبت عمرم به دنیا شد تمام

شب که شد مولا علی با آه و درد          مـاه را با اشک­هایش خـاک کـرد

لیلا خوشبخت (طلبه پایه سوم)

یا حسین !

این ضریح عجمی کاش بشیند به تنت

جای آن کهنه لباسی که عربها بردند …

میلاد باسعادت امام حسن عسکری (علیه السّلام) بر تمام شیعیان جهان مبارک باد .

**********************

ای غصّه­هایت قاتلم ، هر شب دعایت می­کنم

داغت نبینم جان من ، جان را فدایت می­کنم

باید بلرزد قلبشان ، وقتی شنیدند این سران

گفتی که من « فعلاً » فقط دارم « نصیحت » می­کنم

من با تو تنها ای علی ، عهد اخوّت بسته­ام

محض گُلِ روی شما ، دارم رعایت می­کنم

مرا از بچگی احساس دادند / مرا عادت به بوی یاس دادند

کلید قفل هایم را از اول / به دست حضرت عباس دادند

****************

شعبان شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیت الله آمد

با جلوه ی سجاد و اباالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

****************

ای عاشقان ای عاشقان عالم سراپا ناز شد

سیمرغ قاف عشق را هنگامه پرواز شد

زاسرار خلقت بهر ما افشا هزاران راز شد

کلک جهان آرای حق آماده اعجاز شد 

****************

هر چه داریم همه از کرَم عباس است

خلقت جنت حق لطف کم عباس است

نه فقط خلق زمین عبد و غلامش باشند

بخدا خیل ملائک حَشَم عباس است

****************

ای دست تو، دستگیر عالم

وی در رخ تو علی مجسم

مرآت حسین مظهر عشق

گل واژه ی ناب دفتر عشق

ای عبد خدانما، اباالفضل

دریاب دمی مرا ابا الفضل

****************

باید حسین دم بزند از فضائلت

وقتی حسینی است تمام خصائلت

تعبیرهای ما همه محدود و نارساست

در شرح بیکرانی اوصاف کاملت

****************

عباس

ای صبر و قرار بی قراران / امّید دل امیدواران

دانی که گر از عطش بمیرم / یک قطره ز دیگری نگیرم

ساغر نزنم ز دست هرکس / من دست تو می شناسم و بس

روزی من از خزانه ی توست / دل، سائل آستانه ی توست

امشب ز تو بار عام خواهم / دیدار تو و امام خواهم

****************

ولادت با سعادت حضرت ابوالفضل العباس ، بر همه شما عاشقان ، مبارک باد .

بعثت نه این سرور، سرور ولایت است / مبعث نه این چراغ، چراغ هدایت است

خورشید چون ز شرق حرا پرتو افکند / احمد نه این فروغ، فروغ رسالت است

***

آن شب ، شب بیست و هفتم رجب بود . محمد غرق در اندیشه بود که ناگهان صدایی گیرا

و گرم درغار پیچید : بخوان! بخوان به نام پروردگارت که بیافرید ، آدمی را از لخته خونی

آفرید ، بخوان که پروردگار تو ارجمندترین است ، همو که با قلم آموخت ، و به آدمی آنچه را

که نمی دانست بیاموخت . . .

******************** 

آفتاب

آفتابِ عالم آرا آفتابی می‌کند

با اشعه رنگِ دلها را شهابی می‌کند

این چه دریائیست اعجازی حسابی می‌کند

چشم هر بیننده‌اش را نقره آبی می‌کند

خود دل است این، دلبر است این، رهنما و رهبر است

این رسول حق محمّد، حضرتِ پیغمبر است

کوه نور و صخره‌هایش خم شده در سجده‌اش

آشنا غار حرا با نغمه‌‌ی هر سجده‌اش

بوته‌های این بیابان گوئیا در سجده‌اش

می‌کند هم خاک و باد و آب و آذر سجده‌اش

کیست این جبریل دارد می به جامش می‌دهد

هم خدا، هم مکه، هم هستی، سلامش می‌دهد

نقش پیشانی او تک بیتی از دنیا غزل

رنگ چشمانش زند طعنه به شهد و بر عسل

ابروانش فارغ از هر گونه امثال و مثل

بر لبش طراحیِ حی علی خیر العمل

کینه‌های مانده در دل با اخوت ختم شد

تا که با دست محمّد این نبوّت ختم شد

عید مبعث آمد و دیده چراغانی شده

دیو جهل و نا امیدی سخت زندانی شده

عرش بنشسته به فرش و فصل مهمانی شده

روح ما با ذکر احمد روحِ روحانی شده

لحظه‌ی پرواز آمد بال‌ها را باز کن

شادیِ بعثت بدین پرپر زدن آغاز کن

«یا ابا صالح المهدى ادرکنى»

یا امام العَصـر یا کـهفَ الاَمــان           یا جمـال الکَون یا قطبَ الزَّمــان

اى ز فیـضت مـا سِوالله بـرقـرار         وى طفیل هستی‌ات ‌کـون و مکان

اى سپـهر عـدل و مصباحِ یقیــن        وى جـابت قبــله‌ی کرّوبیــان

بنــده‌ی درگــاه تـو افـلاکیــان            ریزه‌خـوار خوانِ تو پیر و جوان

اى نگـهدارنــده‌ی دیــن خــدا             و پنـاه و مُنجـى مستـضعفان

صبر ما زین شام هجران شدتمام     رفت از کف طاقت و تاب و توان

الفـــراقُ الفــــراقُ الفــــراق            الامــــانُ الامــــانُ الامـــان

لا تدعنـا فى النـوائبـ الغیــاث            ادرکــ العبـد الضعـیف المستـهان

حجّتــ ‌اللّهـى و مصبـاحِ هـدى           ز امـر یـزدانى به عـالم حکمران

آنکه سربگذاشت بر خاکِ درت        خاک درگاهش بود رشک جنان

لاینـال الجـنة الّا من یکــون             شیعة المهـدى امـام انس و جان

من تورا تا جُسته‌ام حق جُسته‌ام   اى سـلیل خاتــم پیــغمبــران

هر که سر برتافت از درگــاه تو       گشـت محکـوم عذابـ  جـاودان

در جلال و قدر تو حیران عقول        در بیــان مـدح تـو الکن زبــان

یا امیـنَ الله عَجِّــل فى الظّهـور      وانْصُـرِ الاِسـلام بِالنّصـرِ العیــان

اوفِتاده دیـن و احکــام خــدا           شرح و تفسیرش به رأى جاهلان

در نظامات و هدایت ‌هاى شـرع     بابـ  تحـ ریف آمـده انـدر میان

ریشــه‌ی بیداد و نامـردى بزن        پُر ز انصاف و عدالت کن جهان

کاخ استکباریـان کن منــهدم          سرنـگون کـن رایت وهّابیــان

یا ولــىَّ الله «لطفى» را مخواه     بیش‌از این اندرفراقت خسته جان

بانوی مهتابی و می تابی تو بی بی

نیلوفـر آبــی مــردابی ، تــو بـی بی

قطحـــی مـــرد افتــــاده اینجـــا بیــن مـــــردم

شب هاست از غربت نمی خوابی ، تو بی بی

اینجـا مدینه شهر بی پیغمبری هاست

یک مرد با غیرت نمی یابی ، تو بی بی

بعد از سقیفه حیدرت را می کشیدند

بایـد که مولا را تو دریابی ، تو بی بی

شایــــــد کبـــــــود بازوانــــــت درد دارد

یا از غم حیدر تو بی تابی ، تو بی بی ؟

باریـــده بر قبــر عمویـــت ، نیمــه ی روز

بارانی از چشم ترت بی بی ، تو بی بی

امشب شب تا اوج با این آسمان است

تـو فاطمه ، بانوی مهتابـی ، تو بی بی

یا نه تـو سیب باغ فردوسی در اینجا

ساقی علی و کوثر نابی ، تو بی بی

در خاک پنهان نه ! مشو هفت آسمانم !

با آب مـی شویـد علـی ، آبی تو بی بی

زائر صدایــت می کنــد یا فاطمـه جان !

ما بین قبری یا که محرابی ، تو بی بی

بانـــوی آب و آیینـــه ، تندیــس ایثار

سربند پیشانی طلّابی ، تو بی بی

مهــدی غریـــب و زائـــر قبـــر غریبت

تو زائر مهدی و سردابی ، تو بی بی

خانم هاجر زرگوش (استاد) – شهریور 1384