جرعه جرعه معرفت
1. بوی خوش :
هر کجا بوی خوشی به مشام شما برسد توقف می کنی و نفسی عمیق می کشی تا از آن بو و رایحهی خوش بهره ی بیشتری ببری ، و هر کجا بوی تعفن و ناخوشایندی باشد ، بینی خود را گرفته و قدم ها را سریع تر بر می داری .
یعنی ما آدم ها نسبت به بوی خوش و بوی بد بی تفاوت نیستیم .
پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نسبت به زشتی ها و زیبایی های اخلاقی دقیقاً این گونه بود ، چون اخلاق خوش هم مثل رایحه است .
یُحَسِّنُ الحَسَن و یُقَبِّحُ القَبِیح .
« یعنی اگر کسی اخلاق زیبایی داشت پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) او را تحسین می کرد و اگر کسی اخلاق زشتی داشت آن را قبیح می کرد ، البته با لطف و لطافت و نرمش و مدارا » .
کانَ خُلقُ رَسُولِ اللهِ دِینَه .
اخلاق پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مثل باران سحرگاهی بود ، که نم نم و آرام می بارد و طراوتی خاص به گل و گیاه و هوا می بخشد .
2. درخت ها :
به سراغ درخت اگر بروی ، هیچ وقت دست خالی برنمی گردی بلکه اگر میوه ای داشته باشد ، با آن کام شما را شیرین کرده و گرسنگی شما را رفع می کند و اگر هم میوه ای نداشته باشد می توانی در زیر سایه اش استراحت کنی و از سرسبزی و شادابی و نشاطش روح خود را طراوت و حیاط بخشی .
پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود :
اَنا الشَجَره
من چیزی شبیه درختم ، و حقیقتاً هم چنین بود .
اگر کسی به سراغ او می رفت و حاجتی داشت ، اگر می توانست حاجت او را رفع می کرد و اگر هم
نمی توانست با سخنان خود دل او را گرم می نمود .
از سخنان نرم او آب شوند سنگ ها ؛
مَن سَئَلَهُ حاجَه لَم یَرجِع إِلّا بِها اَو بِمَیسُورٍ مِنَ القَول .
3. چک حامل :
نعمت ها مثل چک حامل نیستند که هرکس که از راه رسید بتواند آن را وصول کند ، بلکه شبیه چک به نام هستند ، پس تنها کسی می تواند آن را دریافت کند که نامش بر آن باشد .
و قرآن می گوید : هر چیزی به نام خداست .
لِلَّهِ مُلکُ السَّمَوَاتِ وَ الاَرض
پس عزّت و اعتبار من نیز به نام اوست و تنها او می تواند از باجه ی وجود من وجاهت و آبرو را بازپس گیرد .
البتّه قانون چک را شما خوب می دانید که صاحب نام می تواند با امضایی که پشت چک می زند ، دریافت آن را به دیگری واگذار کند .
از این رو اگر دیدی کسی می تواند آبروی کسی را بریزد به خاطر آن است که خداوند امضا کرده است ، و البتّه او همچنان که خود بارها گفته است و ما نیز بارها تجربه کرده ایم ، حکم است و کارهایش همه بر اساس حکمت و حساب و کتاب است .
درنیفتد هیچ برگی از درخت
بی قضا و حکم آن سلطان بخت
پس کاری به کار کسی نداشته باش و مستقیماً به سوی خدا حرکت کن و تنها از درگاه او تمنّا کن و بخواه و تنها از درگاه او پوزش خواسته و عذرخواه باش .
منبع : سلوک باران ، نوشته محمدرضا رنجبر ، دفتر اول