مدرسه علمیه طوبی بهبهان

روابط همسران از دیدگاه قرآن و ائمه …

پیمانی پاک

تشکیل خانواده در اسلام، مسئله‏ای حیاتی و برنامه‏ای عالی است که اگر چه برمبنای مقررات و قوانین قرآنی، روایی و شرعی جامه عمل می‏پوشد امّا نخستین مایه‏های آن بصورت غریزه، محبّت، عاطفه و اشتیاق متقابل زوج به اراده‏ی حکیمانه حضرت باری تعالی در نهاد انسان قرار داده شده است. ایجاد آرامش و مودت بر اثر ازدواج از نشانه‏های لطف خداوند می‏باشد.
به علاوه محکم‏ترین و برترین برنامه برای جلوگیری از گناه و صیانت جامعه و نجات دادن نسل جوان از سقوط در باتلاق منکرات، ابتذال و فحشاء، ازدواج می‏باشد. براین اساس در مرحله اوّل بر والدین، اقوام و نهادهای ذیربط واجب است که نسبت به ایجاد مقدمات این سنت الهی و حرکت پسندیده اقدام کنند و با دستان خویش با ساده‏ترین روش زمینه پیمانی پاک را فراهم آورند. در مرحله بعد بر پسران و دخــتران است که بنای زندگی و سعادتمندانه‏ای را به دور از تکلّفات و با اجتناب از شرایط سخت برپا نمایند. البته این موضوع با مقدماتی انجام می‏پذیرد.

پژوهش پیرامون همسر دلخواه

تشکیل کانونی به نام خانواده اهمیت شایان توجهی دارد زیرا برای هر کــسی یک بار در طول زندگیش این فرصت پیش می‏آید و هر کدام از دخــتر و پسر می‏خواهد برای خود شریکی در مسیر زندگی خویش برگزیند که تا پایان عمر با وی خواهد بود و از همه اسرار و رموز او باخبر خواهد گردید. شریکی که مادر فرزندان، و مربّی کودکان است و یا آن که پدر و مسؤول و مدیر خانواده است و در صورت انتخاب درست، به اعتبار، عزت و آبروی طرفین افزوده خواهد شد، بنابراین عقل و برهان چنین قضاوت می‏کند که درباره‏ی همسر آینده باید بررسی هایی بعمل آورد. از این جهت حضرت امام رضا(ع) فرموده‏اند: «النکاحُ رِقٌ فاذا انْکَحَ اَحَدُکُمْ ولیْدةً فَقَدْ ارقّها فلْینْظُرْ اَحَدَکُمْ لِمَنْ یَرُقُّ کریمته.»
براساس این روایت نورانی کــسی که دخــتر خویش را شوهر می‏دهد در واقع او را از حوزه ی اختیار خویش بیرون می‏آورد و در اختیار دیگری قرار می‏دهد بنابراین باید خانواده‏ها بررسی کنند که دخــتر خویش را به چه کــسی می‏دهند و پاره‏ای از حیات خود و محصول تلاش‏ها، تربیت‏های خویشتن را به دست چه فردی می‏سپارند. بنابراین دخــتر و پسر قبل از ازدواج باید از روحیات، عادات، اخلاق و سلامت فیزیکی و روانی یکدیگر در حد ضرورت باخبر باشند. از این جهت است که رسول اکرم (ص) تأکید نموده‏اند با افراد دارای حسب و نسب وصلت کنید زیرا تمامی خصال و صفات والدین به فرزندان انتقال می‏یابد. خانواده‏ها مراقب باشند دخــتر با ایمان خود را به جوانی که اهل حق و حقیقت نمی‏باشد و خود در باتلاق انحراف دست و پا می‏زند ندهند و برای جوان پاک خود دخــتری را که به ارزش‏ها و فضایل پشت پا زده است انتخاب نکنند. حضرت امام رضا(ع) مسلمانان را از وصلت با شرابخواران نهی کرده‏اند: «و ایّاکَ انْ تُزَوَّجَ شارِبَ الَخَمْر فان زَوَّجْتهُ فکانما قَدّتْ الی الزّنا؛ اجتناب کن از این که دخــتر خود را به شرابخواری بدهی که اگر او را به چنین تبهکاری شوهر دهی گویا آن که آن پاکدامن را به زنا داده‏ای؟!» آری آن که پای بند واجبات الهی نمی‏باشد و از ارتکاب فسق و فجور پروا ندارد و از حسنات اخلاقی بی بهره است نباید به عنوان همسر آینده برگزیده شود زیرا بنا به فرمایش ائمه هدی آثار حرام و گناه در نسل آشکار می‏گردد.

جایگاه خانواده

خانواده هسته ی نخستین تشکیل ساختمان جامعه به شمار می‏رود و عواملی چون عشق و محبت و عاطفه را در وجود انسان‏ها ریشه دار می‏نماید. با رعایت موازین ارزشی اسلامی زندگی خانوادگی شکوفا می‏گردد و آیین اسلام حقوقی برای اعضای آن بوجود می‏آورد که با مراعات و اجرای آن، صفا و صمیمیت چون چشمه‏ای جوشان در خانواده جاری می‏گردد.در حضور مناسبات اخلاقی و روابط بین اعضای خانواده حضرت امام رضا(ع) یک اصل کلّی، جالب و دارای پیامی روان شناختی را مطرح می‏فرمایند: «اجْعلْ مُعاشرَ تَکَ مَعَ الصغیرو الکبیر؛ یعنی برخورد خود را با افراد کوچک و بزرگ زیبا و نیکو گردان» که این اصل در حُسن معاشرت و بهبودی آن تأثیری فراوان دارد، این سخن می‏تواند برگرفته از فرمایش رسول اکرم (ص) باشد که می‏فرمایند: «خیرکم خیرکم لاهله و انا خیرکم لاهلی : بهترین شما کــسی است که برای اهل خانه‏اش نیکو باشد و من نیکوترین شما برای خانواده‏ام هستم. مرد خانه حقّ ندارد به هر دلیلی ارتباط با همسر خویش را بیش از چهار ماه ترک نماید فکر این که زن به ترک آن راضی باشد یا اینکه برای مرد مسافرت واجبی و لازمی چون حج و کــسب معاش پیش آید، این که چنین آمیزشی حاوی خسرانی غیر قابل جبران باشد. گروهی به محضر حضرت امام رضا(ع) آمدند و عرض کردند: ای پسر رسول خدا(ص) مردی زنی جوان دارد و چون مصیبتی متوجه‏اش گردیده، مدت چند ماه و بلکه یک سال است که ارتباط با همسر خویش را ترک کرده است البته این کار به دلیل اذیت، آزار و انتقام نبوده بلکه به علت اندوه و افسردگی خاطر از این معاشرت اجتناب کرده است. آیا با این عمل عصیان و ترک گناهی مرتکب شده است. امام فرمودند: بلی، ترک این ارتباط بیش از چهار ماه گناه دارد.

ابراز محبت و ایجاد مودت

اصل محبت را خداوند در قلب زن و شوهر قرار می‏دهد و بر آنان است که این نعمت باطنی و حالت قلبی را که موجب آرامش زندگی و صفا و پاکی است بوسیله جانبداری از هم، گذشت و فداکاری، خوش اخلاقی، توقع در اندازه و ظرفیت لازم، حفظ شئون و شخصیت طرفین و اجتناب از بگو مگوهای بیهوده حفظ کنند و از عواملی که به محبت و عاطفه خلل وارد می‏نماید بپرهیزند زیرا تبدیل این عاطفه و شوق به کینه و نفرت و بغض در صورتی که ملاک شرعی و عقلی در کار نباشد مبدل نمودن نعمت به نقمت و بلاست و خود نوعی ناسپاسی به شمار می‏آید البته به فرمایش حضرت امام رضا(ع) دل‏ها را رغبت و نفرت و نشاط و سستی می‏باشد، هنگامی که دل میل و اقبال می‏کند بینش و ادراک دارد و زمانی که بی میل است افسرده و ناتوان می‏باشد از این روی هنگامی که درون با نشاط توأم می‏باشد باید دل‏ها را بکار گرفت و زمانی که حالت سستی و رخوت دارد باید آن را رها کرد تا توان و آرامش خود را بازیابد.

زن و شوهر در روابط عاطفی با یکدیگر باید این بیان گُهربار امام رضا(ع) را در نظر گیرند که می‏فرمایند: اگر مؤمنی خشمگین شود عصبانیت، وی را از طریق حق بیرون نمی‏برد و اگر شادمانی یابد این خرسندی وی را دچار باطل نمی‏سازد و چون به اقتداری می‏رسد بیشتر از آنچه حق دارد، نمی‏گیرد. حضرت امام رضا(ع) در سیره ی عملی خویش در جهت تقویت عواطف و تکریم شخصیت حاضران در خانه و در جمع معاشرین این گونه بودند. ابراهیم بن عباس می‏گوید: هرگز شخصیتی برتر از امام رضا(ع) ندیدم، هرگز پای خویش را در مقابل همنشین خویش دراز نمی‏نمود و پیش از او تکیه نمی‏داد. به خدمتگزاران دشنام نمی‏گفت، صدایش به خنده بلند نمی‏شد و همواره با غلامان و زیردستان خود کنار سفره ی غذا می‏نشست. حضرت امام رضا(ع) اعتقاد داشتند: اگر نسبت به کــسی محبتی دارید آن را آشکار کنید زیرا اظهار دوستی نیمی از خردمندی به شمار می‏آید بنابراین زن و شوهر باید عواطف خود را در خصوص یکدیگر علنی سازند و در این مورد از خجالت و شرمساری پرهیز کنند. یکی از اموری که بر رونق و صفای خانه می‏افراید تلاوت قرآن می‏باشد. حضرت علی بن موسی الرضا(ع) فرموده‏اند: در خانه هایتان برنامه‏ای برای تلاوت قرآن کریم ترتیب دهید به درستی هرگاه در منزلی قرآن خوانده شود امور اهلش سهل و آسان می‏گردد و خیر و برکتش بسیارشده و در غیر این صورت اهل خانه در تنگنای فکری و روانی و اقتصادی قرار می‏گیرند.

بر این اساس عوامل معنوی و روی آوردن به سنت‏های مذهبی می‏تواند روابط عاطفی و فضای روان شناختی خانواده را تحت تأثیر قرار دهد. در مواقعی حتی ابراز عواطف هم برقرار است ولی گویا احساس آرامش از خانه رخت بربسته است و این بدان دلیل می‏باشد که اهل خانه از ذکر خداوند اعراض نموده‏اند چرا که قرآن می‏فرماید: «وَ مَنْ اعْرَضَ عَنْ ذکری فانَّ لَهُ معیشة ضنکا.»