مدرسه علمیه طوبی بهبهان

در ابتدا ایشان جلسه­ای با کلیه طلاب مدرسه داشتند که ضمن بیاناتی خطاب به طلاب ، از نزدیک با مشکلات مدرسه ارتباط داشتند که گزیده­ای از بیانات ایشان به شرح زیر می­باشد :

با توجه به قرائت سوره شمس که 11 قَسَم در این سوره وجود دارد ، مفسّران می­فرمایند : در قَسَم­های این سوره دو مطلب وجود دارد : 1. به اصل خود قسم برمی­گردد . 2. به چیزی که برای آن خداوند سوگند یاد می­کند ، برمی­گردد .

از این 11 سوگند ، 3 تای آنها به ذات خود ، قسم می­خورد و هدف از این قسم ، همان است که رستگار است آن انسانی که نفس خود را تهذیب کند و زیانکار است انسانی که دچار فسق و فجور شود و تهذیب نفس از همه­ی این قسم­ها بالاتر است ؛ زیرا همه­ی قسم­های پیشین ، مقدّمه­ی این قسم است .

ایشان در ادامه­ی بیانات خود ، فرمودند : حوزه فقط صرف درس خواندن نیست و هدفی بالاتر از آن وجود دارد که همان تهذیب نفس است و نتیجه­ی علم . شناختن خداوند و خود را در اختیار خداوند قرار دادن است .

و در ادامه­ جلسه­ی نشست با هیئت امنا ، مدیر ، اساتید و کادر اجرایی داشتند .

امام علی (علیه السلام) می فرماید : یا بنی ایاک و مصادقه الاحمق فانه یرید ان ینفعک  فیضرک

امام علی (علیه السلام) در سفارش به فرزندش امام حسن (علیه السلام ) می فرماید : فرزندم ! از دوستی با احمق بپرهیز زیرا او می خواهد به تو سود برساند ؛ اما زیان می رساند . 

                                                                       اصول کافی جلد 2 ص 376

مقام معظم رهبری :

شناخت دوست و دشمن لازم است مبادا دوست را با دشمن اشباه کنید . مبادا دوست و دشمن را مخلوط کنید . مبادا رفتاری که با دشمن لازم است با دوست انجام دهید .

پهلوانی از بیابان می‌گذشت ، خرسی را دید که در تله‌ای گرفتار شده بود . پهلوان خرس را نجات داد . خرس نیز با او دوست شد و پس از آن همه جا همراه او بود . روزی حکیمی به پهلوان گفت : خرس یک حیوان نا اهل است . دوستی با نا اهلان نیز روا نیست . به دوستی با خرس دل مبند .  پهلوان سخن حکیم را گوش نکرد تا آن که روزی خرس و پهلوان در گوشه‌ای خوابیده بودند . از قضا مگسی به سراغ خرس آمد . خرس هر چه با دستش آن مگس را رد می‌کرد باز مگس می‌آمد و او را آزار می‌داد . سرانجام خرس برخاست و رفت از کنار کوه  ، سنگی بزرگ برداشت و آورد چون دید آن مگس روی صورت پهلوان نشسته است آن سنگ بزرگ را با خشم روی آن مگس انداخت  تا او را بکشد در نتیجه سر پهلوان زیر آن سنگ بزرگ کوفته شد و او جان داد . این بود نتیجه­ی دوستی با خرس که به « دوستی خاله خرسه » معروف است .  

                                                       داستان‌های مثنوی ، دفتر دوم صفحه 85

تاتوانی می گریز از یار بد                              یار بد بدتر بود از مار بد

مار بد تنها تو را بر جان زند                         یاربد بر جان و بر ایمان زند

گرگ به لباس ميش درآمده ؛

چه قبيح است و زشت و ناپسند ؛ وقتي همچون بادهاي دوره‌گرد ، تخم نفاق و كينه را بر مزارع دل‌هاي مردمان مي‌پراكنيم ، كه محصولش هم جز تفرقه چيز ديگري نيست ! چه قبيح است و زشت و ناپسند ؛ وقتي زاغي سياه مي‌شويم جار زن بر سر هر كوي و برزن كه با سنگ و تير و كمان كودكان شهر برانند ما را… .

چرا كبوتري سپيد دل نباشيم كه پيك خبرهاي خوب است و قاصد پيام‌هاي صلح و دوستي كه در هر بام و پنجره آشيان دارد و در رواق هر امامزاده‌اي ، حق آب و گل … !

چرا نسيم سحرگاهي نباشيم كه وقتي از ني‌لبك حنجره­ی كسي مي‌گذرد ، نغمات دلپذير و آوازهاي دل‌انگيز يكرنگي و محبّت را به گوش جان‌ها برسانيم … ! مگر نه اينكه نمّام ، گرگي است به لباس ميش درآمده كه اعتماد به لبخند دروغينش ، بهايي جز دريده شدن و نابودي ندارد …! و مگر نگفته‌اند بدترين مردم كسي است كه از برادران سعايت كند و احسان و خوبي را از ياد ببرد … ! مگر نه اينكه نمّامي و سعايت عاقبتي جز عذاب قبر ندارد … ! پس چرا موريانه‌هايي باشيم كه به تدريج پايه‌هاي پل ارتباطي ميان ديگران را بجويم و ريشه‌هاي اعتماد و صداقت را سست كنيم و آن‌گاه كه ميان ديگران ديوارهاي بدبيني و بي‌مهري كشيديم ، آنها را در تنهايي تلخ رها كنيم و طمع بورزيم براي طعمه‌اي ديگر!

پس يادمان باشد اين اصل جاودان را كه : (وَ لا تُطِعْ كُلّ حَلاّفٍ مَهينٍ * هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ ) ؛ « و از هر قسم خورنده­ی فرومايه‌اي ، فرمان مبر كه عيب‌جوست و براي خبرچيني گام بر مي‌دارد»… و از ياد نبريم كه وقتي دل جلاي الهي بيابد و انحرافات نفساني از آن زدوده شود ، برّندگي زبان هم نرم مي‌شود و سخن به جاي آنكه علف‌هاي هرزه­ی كينه و دو به هم زني را بچيند ، همچون گل‌هاي سپيد بهاري بر دل‌ها مي‌نشيند كه چين و چروك‌هاي  سخن ، انعكاس اعوجاج و تيرگي قلب است؛ زيرا از آينه­ی دل صاف و سليم ، جز كلام مهر و صفا ، چيز ديگري متجلّي نمي‌شود… .

روزی بازرگان موفقی از مسافرت بازگشت و متوجه شد خانه و مغاز‌اش در غیاب او آتش گرفته است و کالاهای گرانبهایش همه سوخته و خاکستر شده‌اند و خسارت هنگفتی به او وارد آمده است . فکر می‌کنید آن مرد چه کرد ؟ خدا را مقصر شمرد و ملایمت کرد و یا اشک ریخت ؟

او با لبخندی بر لبان و نوری بر دید‌گان سر به سوی آسمان بلند کرد و گفت : خدایا می‌خواهی که اکنون چه   کنم ؟

مرد تاجر پس از نابودی کسب  پررونق خود ، تابلویی بر ویرانه‌های خانه و مغازه‌اش آویخت که روی آن نوشته بود : مغازه‌ام سوخت اما ایمانم نسوخته است ! فردا شروع به کار خواهم کرد و دوباره مسافرت را برای کسب درآمد شروع خواهم کرد .

میلاد باسعادت امام حسن عسکری (علیه السّلام) بر تمام شیعیان جهان مبارک باد .

**********************

ای غصّه­هایت قاتلم ، هر شب دعایت می­کنم

داغت نبینم جان من ، جان را فدایت می­کنم

باید بلرزد قلبشان ، وقتی شنیدند این سران

گفتی که من « فعلاً » فقط دارم « نصیحت » می­کنم

من با تو تنها ای علی ، عهد اخوّت بسته­ام

محض گُلِ روی شما ، دارم رعایت می­کنم