مدرسه علمیه طوبی بهبهان

روزی از دیار خود رو به سوی سرای تعلیم و تعلّم پا نهادم و با دلی آکنده از تیرگی و خستگی در گوشه­ای از کنج آنجا به نظاره نشستم ، تا که شاید از پشت این تاریکی­ها و خفقان­ها ، کسی پدیدار شود و با نور وجودی خود ، مرا به فیض علم و دانایی برساند . ناگاه دَرِ سرای تعلیم با عشق و مهربانی باز شد و با قدم­های پابرجا و استوار خود ، رو به سوی تاریکی­های من پا نهاد و در آنجا با احترام و هیبت نشست و با آمدنش بوی عطر مهر و وفا پیچید . آنگاه در مقابل او از سرِ خلوص با قدم­های ناتوانِ خود ، سرِ تعظیم فرود آورده و در مقابلش نشستم تا که از نور علم و معرفتِ او ذرّه­ای بیابم و جستجوهای ناتمام خود را به درجه­ی اتمام رسانده و از درِ علم و دانش وارد شده و باب حقیقی سیر و سلوک را پیدا کنم .

در همین حال با نظاره بر این ستاره­ی علم و ادب دریافتم که چشم­های او سایه­سارِ نیروی علاقه و توصیف­ناپذیر مهربانی است و بینایی بشر با دیدن چشم­های او ، نور حقیقت را دریافت می­کند و لب­های او هنگام باز شدن ، کلمات دین و زندگی و توحید را بیان می­کند که بشر با دیدن آنها به نور حقیقیِ معبود و رسالت پیامبران می­رسد و آنها را در زمره­ی کارهای روزمرّه‌ی خود قرار می­دهد و زبان او هنگام به حرکت درآمدن ، فضایل را یکی یکی توصیف می­کند و از میان آنها بهترین و ناقب­ترین جمله­ها را انتخاب کرده و به سوی هدایت و راهنمایی انسان­ها می­رساند و بشر با شنیدن کلمات او ، زیباترین ترانه­ی عشق را ساخته و چرخه­ی زندگی را به حرکت درمی­آورد .

هنوز و تا همیشه صورت این ستاره­ی درخشان با زیبایی خاصّ و وصف­ناپذیری همچون شمعی نورانی می­تابد و من که از تبار باران بوده و بر خاک­های به گِل نشسته­ی این زمانه ، دود سیاهی و تاریکی را احساس می­کنم ، همچون پروانه­ای به دور او می­چرخم که شاید از نور این شمعِ فروزان محروم نمانم و هر روز صبحگاهان که از دیار خود رو به سوی سرایِ تعلیم می­آیم ، می­خواهم که از نور وجودی او بر من بتابد که شاید هنگام رفتن از اینجا ، ذرّه­ای از آن نور سپید درخشان بر من تابیده باشد و رفتار و اعمال او همچون رودی خروشان بر زندگی من جاری شود .

و از تو ای خدای منّان ! خواستارم که او را در این سایه­سارِ گیتی به لطف و مرحمت خود نگه داری و هر روز بر فضایل و اخلاقیّات او افزوده تا ما نیز از لطف و برکات این فضایل ، درس اخلاق و معرفت را بیاموزیم و در مسیر پُر پیچ و خم زندگی قرار دهیم و او را تا ابد ، همیشه و همه جا ، جاوید بدار ……. جاوید بدار …….. .

آمین یا ربّ العالمین

طلبه پایه دوم (نرگس آچاک پور)