مدرسه علمیه طوبی بهبهان

کاروان در مسیر نامعلوم / اندکی از مسیر باقی بود 

دختری مهربان و بازیگوش / بازهم در کنار ساقی بود

 پیش عمه کنار هم با هم /هر دوشان مهربان پر از احساس 

 بود ساقی اسیر این دختر / دخترک عاشق عمو عباس 

 عاشق خنده های شیرینش / عاشق ابشار مویش بود

این گذشت و گذشت تا اینکه /چشم بر راه قطره ای باران 

 دید ، دارد، عمو ابالفضلش / مشک بر دوش می رود میدان 

 مثل ماهی دور از دریا /دولب کوچکش به هم می خورد 

 دید بابا ، بدون او برگشت / با خودش گفت پس چرا بابا 

با عمو رفت و بی عمو برگشت؟ / در دلش شور زد و یک دفعه 

 با نگاه رباب او همدرد / بی صدا داد زد عمو عباس 

 بخدا تشنه نیستم بر گرد /مثل باران به هر طرف بارید

تا زمین خورد ناگهان بر نی / سر ساقی به سمت او چرخید 

 دخترک ناگهان پرید از خواب / روی پیشانی اش پر از شبنم

 و عمو بود گفت با لبخند /خواب دیدی نترس من هستم

 برق چشمان دختراز شادی / گفت دیگر خیال من تخت است 

 زندگی بی تو را نمی خواهم / در کنارت رقیه خوشبخت است 

من فدای تو میشوم آخر / کاش تعبیر خواب این باشد 

 داشت عباس باخودش میگفت/ کاش خوابت فقط همین باشد