حکایات عاشورایی
حکایات عاشورایی از زبان آیت الله بهجت(ره) :
عزاداری بر امام حسین(ع)
ما چه داریم ؟ نمازهایمان از اول تا آخر چه اشکالاتی دارد؟! و اعمال دیگرمان نیز همین طور! اگر برای ما کاری کند ، همین عزاداری هاست . آقای طباطبایی (علامه فقیه) در نجف برای من نقل کرد که یکی از شاگردان آخوند خراسانی به نام آقا شیخ عبدالله گلپایگانی از دنیا رفت . این را در خواب دیدند و پرسیدند چه کردی؟ گفت به تمام اعمال من اشکالاتی گرفتند حتی زیارت هایی که در جوانی به کربلا آمدم ، گفتند برای تفریح آمدی و … وقتی کاملا دستم خالی ماند، دیدم درّی به اندازه یک تخم مرغ در دستم گذاشتند و گفتند: این مال توست . گفتم این چیست ؟؟ گفتند این مربوط به فلان زیارت توست در یکی از سفرها که به کربلا آمده بودی ، در حالی که خیلی خسته بودی و برای حسین اشکی ریختی و یک الحمدلله خالصانه برای آنکه در راه زیارت آسیب دیده ای برزبان راندی . این دُر ، تخسم همان است.
اشک ریختن طریقه تمام انبیاء
قهراً کسانی که می گویند این مداحی چیست ؟ مصیبت خوانی چیست ؟ اشک ریختن چیست ؟ این قدر نادان هستند که نمی فهمند این اشک ، طریقه ی انبیاء(ع) بود ، برای شوق لقاءالله برای تحصیل رضوان الله … . (سیل اشک،ص44)