مدرسه علمیه طوبی بهبهان

وهنوز هم غم عشق به پایان نرسیده است … عصر یک جمعه دلگیر دلم گفت بگویم ، بنویسم که چرا عشق به

 انسان نرسیده است ؟ چرا آب به گلدان نرسیده ست ؟ چرا لحظه باران نرسیده ست ؟ وهر کس که دراین خشکی دوران به لبش جان نرسیده ست ، به ایمان نرسیده ست و غم عشق به پایان نرسیده ست

بگو حافظ شیراز بیاید بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟ چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده ست؟دل عشق ترک خورد گل زخم نمک خورد زمین مرد ،خداوند گواه است دلم چشم براه است ، در حسرت یک پلک نگاه است ، ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه ، خدایا برسد کاش به جایی برسد کاش صدایم به صدایی …

عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بی دل آشفته شود حس ، تو کجایی گل نرگس ؟

به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی ست، زمین غم وماتم زده آتش به دل عالم وآدم … 

آرامش قلب

از علامه طباطبایی نقل شده است که از جهت آرامش قلب دست بر روی سینه بگذارید و سه چهار مرتبه ایستاده ونشسته این آیه را بخوانید

” ألذینَ أمَنوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوُبُهُم بِذِکرِالله ألا بِذِکرِالله تَطمَئِنُّ القُلُوب”

منبع نجات بخش گرفتاران محی الدین کمیلی محصل خراسانی

خدایا !

خشنودم ، به حکمی که در علم خود ، به سوی من سوق می‌دهی ؛

و روانه‌ام ، به هر جا که توروانه کنی ؛

و آهنگ کننده‌ام بر آن‌چه تو مرا به سوی آن ، جهت داده‌ای ؛

در جان‌نثاری به پای آن‌چه تو را از من خشنود می‌کند ، بخل نمی‌ورزم ؛

زیرا تو مرا بدان راضی ساخته‌ای .

از هیچ‌ کوششی ‌در آن‌چه تو مرا بدان خوانده‌ای ، دریغ نمی‌دارم .

به سوی آن‌چه به من شناسانده‌ای ، شتابانم ؛

و در راهی گام می‌نهم که تو برایم گشوده‌ای .

                                                    [دانشنامه امام حسین (ع) ، ج13، ص 489و 491 ]          

خدایا از تو می‌خواهم که طبع ما را آنقدر بلند کنی که در برابر هیچ چیز جز خدا تسلیم نشویم . دنیا ما را نفریبد ، خودخواهی ما را کور نکند . سیاهی گناه و فساد و تهمت و دروغ و غیبت ، قلب‌های ما را تیره و تار ننماید .

خدایا ! به ما آنقدر ظرفیت ده که در برابر پیروزی‌ها سرمست و مغرور نشویم .

خدایا به من آنقدر توان ده که کوچکی و بیچارگی خویش را فراموش نکنم و در برابرعظمت تو خود را نبینم . 

” شهید دکتر مصطفی چمران”